Πέμπτη 18 Σεπτεμβρίου 2008

Η θάλασσα


Η θάλασσα είναι σαν τον έρωτα:

μπαίνεις και δεν ξέρεις αν θα βγεις.

Πόσοι δεν έφαγαν τα νιάτα τους –

μοιραίες βουτιές, θανατερές καταδύσεις,

γράμπες, πηγάδια, βράχια αθέατα,

ρουφήχτρες, καρχαρίες, μέδουσες.

Αλίμονο αν κόψουμε τα μπάνια

Μόνο και μόνο γιατί πνίγηκαν πεντέξι.

Αλίμονο αν προδώσουμε τη θάλασσα

Γιατί έχει τρόπους να μας καταπίνει.

Η θάλασσα είναι σαν τον έρωτα:

χίλιοι τη χαίρονται – ένας την πληρώνει.



(Ντίνος Χριστιανόπουλος-1962)


(σε ποίηση ενός άλλου θεσσαλονικιού του Γιώργου Ιωάννου)

1 σχόλιο:

brainwaves είπε...

Κάθε τόλμημα κρύβει κινδύνους και κάθε απόλαυση κρύβει παγίδες.

Η λογική δεν είναι η στέρηση των απολαύσεων. Ούτε η δειλία μπροστά στα τολμήματα.

Η λογική είναι τα ασφαλή και μικρά βήματα. Και τα ζεις όλα. Τα κάνεις όλα. Όσα θέλεις. Και όσα προλαβαίνεις...

Την καλησπέρα μου.