Πέμπτη 13 Νοεμβρίου 2008

ξανθίππη καραθανάση

Δεν είναι μόνο η όπερα, που μου γεμίζει τις μπαταρίες με τις εκστασιακές φωνές της αλλά και η πλούσια παραδοσιακή μας μουσική με τις διονυσιακές φωνητικές της καταθέσεις από ανώνυμους και επώνυμους τραγουδιστάδες της.
Μία τέτοια φωνή είναι και η Ξανθίππη Καραθανάση. Είχα την τύχη να την ακούσω ζωντανά όταν μέλος εγώ μιας τοπικής χορωδίας της Θεσσαλονίκης τραγούδησε μαζί μας σε μιά συναυλία στο Παλαί ντε Σπορ της πόλης.


Η Ξανθίππη Καραθανάση μεγάλωσε σ' ένα περιβάλλον γεμάτο από ήχους, η μικρότερη και η πιό ζωηρή ανάμεσα στα τέσσερα καλλίφωνα παιδιά του Αποστόλη και της Ελένης Καραθανάση, ενός ζευγαριού που είναι μάλλον οι καλύτεροι τραγουδιστές και γλεντιστές του χωριού τους για πολλά χρόνια. Σε ένα περίγυρο όπου ζυμώνονται η τοπική μακεδoνίτικη - χαλκιδικιώτικη παράδοση της οικογένειας, με την φρεσκάδα και τον πρόσχαρο χαρακτήρα των μικρασιατών προσφύγων, την διάλεκτο και τον τρόπο που τραγουδούσαν. Και τα σημάδια αυτής της επίδρασης έγιναν εμφανή από πολύ νωρίς για την Ξανθίππη. Πρέπει να ήταν φθινόπωρο του 1961, όταν ακούστηκε για πρώτη φορά στον ραδιοφωνικό σταθμό της Θεσσαλονίκης, οπότε τα κολακευτικά σχόλια για τη φωνή της την κάνουν ευρύτερα γνωστή. Σε αυτό το κλίμα η Ξανθίππη, η μικρότερη από την ομάδα του παραδοσιακού τραγουδιού στο σταθμό της Θεσσαλονίκης, έχει μια συχνή ραδιοφωνική παρουσία την περίοδο 1961-1964, όπου διακρίνεται ιδιαίτερα για την ερμηνεία της στα αργά, καθιστικά τραγούδια της Μακεδονίας και κυρίως της Χαλκιδικής, παρ' όλο το νεαρό της ηλικίας της. Τότε κάνει και την πρώτη της δισκογραφική εμφάνιση, με τέσσερα μικρά δισκάκια 45 στροφών. Εν συνεχεία συνεργάζεται για λίγο με το Λύκειο των Ελληνίδων. Το 1970 αποσπά το Α' βραβείο σε φεστιβάλ Δημοτικού τραγουδιού στην Ντιζόν της Γαλλίας, ενώ κατεβαίνει να μείνει μόνιμα στην Αθήνα. Το 1971 παίρνει μέρος μαζί με τον Χρόνη Αηδονίδη σε μιά σειρά συναυλιών του ΕΟΤ με δημοτικά τραγούδια στο Ωδείο Ηρώδου του Αττικού. Είναι η ευκαιρία όπου οι δισκογραφικές εταιρίες ανακαλύπτουν το ταλέντο της Ξανθίππης, την πλησιάζουν και της προτείνουν συνεργασία.


Ντούλα μ' - Παραδοσιακό αργό Χαλκιδικής


(στο πικ-απ δίπλα ο Χρόνης Αηδονίδης σ'ένα ζωναράδικο της Ανατολικής Ρωμυλίας "Από την Προύσσα κίνησα" αφιερωμένο στο Θρακιώτη Κέλσιο)

5 σχόλια:

celsius33 είπε...

αγαπητέ μου Κύζικε σ ευχαριστώ, και μιας και σ ενδιαφέρει ο Θρακιώτικος πολιτισμός, να πάμε να δούμε την έκθεση του Μητράκα σημαντικού Θρακιώτη ζωγράφου στο μουσείο της πόλης των Αθηνών στη Κλαυθμώνος, να δεις να συνομιλεί η βυζαντινή παράδοση με το ατομικό ιδίωμα ενός ακρίτα.Θα σου αρέσει πολύ!

celsius33 είπε...

φωνάρα η Ξανθίππη Καραθανάση.

kyzikos είπε...

δεν πρόσεξα ότι αυτός είναι θρακιώτης που μου λέγες και ότι διαλέγεται με τη βυζαντινή παράδοση.ναι να πάμε.

stoxos είπε...

Εκπληκτκή μουσική και φωνή.Η αίσθηση της είναι πραγματικά μοναδική.

kyzikos είπε...

συμφωνώ.