ερωτας by τασος λειβαδιτης

Όλη τη νύχτα πάλεψαν απεγνωσμένα

να σωθούν απ'τον εαυτό τους,

δαγκώθηκαν,

στα νύχια τους μείναν κομμάτια δέρμα,

γδαρθήκανε σαν δυό ανυπεράσπιστοι εχθροί, σε μιά στιγμή,

αλλόφρονες, ματωμένοι,

βγάλανε μια κραυγή σα ναυαγοί,

που, λίγο πριν ξεψυχήσουν,

θαρρούν πως βλέπουν φώτα,

κάπου μακριά.

Κι όταν ξημέρωσε,

τα σώματά τους σα δυό μεγάλα ψαροκόκκαλα

ξεβρασμένα

στην όχθη ενός καινούργιου μάταιου πρωϊνού.