τα πιο δυνατά προιόντα της ψυχής είναι υγρά και στάζουν..
αυτό σκέφτομαι τώρα που στέκομαι μεσ'την απρόσμενη βροχή.
*
τα δάκρυα σου στάζουν και γίνονται ένα με το ρυάκι που έγινε ένα με τη λακούβα στην αυλή.
*
καθώς τα σάλια μου στάζουν που πεινώ γι'αγάπη
*
κι η κάβλα μας στάζει ανελέητα στο κορμί
*
τελικά είναι ωραίο να χορεύεις μουσκίδι μεσ'τη βροχή
γυμνός και σειληνός.
2 σχόλια:
Τουλάχιστον οταν βρέχει , χωρίζεις και δεν φαίνονται τα δακρυα....
σωστό και αυτό που λέει ο αισθηματικής φτιαγμένος για χαμούς και καταποντισμούς. Εγώ ήθελα να ρωτήσω τι είναι σηλεινός, και να σε χαιρετήσω από την φθινοπωρινή πια γη της θράκης, τον ίσμαρο, τα αρχαία και το λιμανάκι της Μαρώνειας, την Αλεξανδρούπολη και την Κομοτηνή.Έχει βρέξει λίγο, κάτω μαθαίνω περισσότερο.
Δημοσίευση σχολίου