ο παράδεισος δεν ξεκινά (αν ξεκινά) από τη στιγμή που πεθαίνεις,
ο παράδεισος ξεκινά από τη στιγμή που αξιώνεσαι εδώ και τώρα να τον γεύεσαι.
γιατί τούτος ο κόσμος είναι ο παράδεισος,
ποιός φαντάστηκε πως θα καθόταν ο Θεός για έξι μέρες νά φτιαχνε κάτι σκάρτο?
(και δε μιλώ για έρωτα και αγάπες απλά,
μιλώ για την αλήθεια των πραγμάτων
που πολλές φορές σκοταδίζεται από τη βλακεία,
που περιφέρεται στα στενά αυτού του κόσμου)
Καλό μήνα!
5 σχόλια:
η αλήθεια των στιγμών με την αλήθεια των συναισθημάτων, ναι, παράδεισος μοιάζει, αληθινός!
πολύ καλό σου και όμορφο μήνα!
επίσης και ένα όμορφο καλοκαίρι.
αν και τα συναισθήματα είναι περίεργο κεφάλαιο για να βασιστεί κανείς στην αλήθεια τους.
αγαπημένη πασπαλά, καλό μουσικοχορευτικό καλοκαίρι ψυχής και σώματος εύχομαι!
σ'ευχαριστώ Κέλσιε
Σπεύδω βραδέως να προσυπογράψω για την ...βλακεία.
Αυτός δεν είναι λόγος να διεκδικήσουμε ένα τολμηρό καλοκαίρι.
-)
Δημοσίευση σχολίου