Ένα βράδυ στο Σύνδεσμο Αιγυπτιωτών Ελλήνων παρέα με τη στενή μου φίλη,ήταν αρκετό για να γευτώ αυτές τις μοσχοβολιστές αλεξανδρινές συνταγές, τα αρνίσια κεμπάπ και τα κουμπέμπα , τα φαλάφελ και την ιδιαίτερη μελιτζανοσαλάτα, καθώς και τα μαύρα κουκιά με αυγό και ντομάτα.Ένα ρύζι με κάσιους και φιδέ ξεροψημένο ως συνοδευτικό σε μικρά και φτενά κομμάτια συκωτιού. Εξαίρεση τα μικροσκοπικά κασσιώτικα ντολμαδάκια και όλα αυτά παρέα με μυρωδάτο χυμό guava και μετά ζεστή με φρέσκο βούτυρο αρίσα και τραγανό κιουνουφέ κανταϊφι με παγωτό καϊμάκι.
Ο κύριος Νάσος, γέννημα θρέμμα αλεξανδρινός, μας πήγε πίσω σε άλλες εποχές και άλλα αρώματα ζωής. Στα καλά χρόνια των ελλήνων εκεί, το "Ελίτ", κέντρο διασκέδασης από τον καιρό που καθημερινά σύχναζε ο Καβάφης, και την κυρία Κωνσταντίνου, ιδιοκτήτρια του "Ελίτ", να περιγράφει γλαφυρά τον ποιητή, ως το Καϊτ Μπέη χτισμένο με υλικό από τον αρχαίο φάρο και την αναφορά του Στρατή Τσίρκα στον επαναστάτη Νουρεντίν Μπόμπα στην ομώνυμη νουβέλα του.
Τα μυρωδικά και τον ερωτισμό της πόλης και τα ελληνόπουλα και των τριών τάξεων, που τα ρουφούσαν ηδονικά για να μεταμορφωθούν αργότερα σε αλεξανδρινούς ζορμπάδες.
Ένας άλλος κόσμος, μία άλλη εποχή, που έστω μέσα από το κόλιανδρο και το κύμινο και τα χαρούμενα μάτια του κυρίου Νάσου, γίναν ζωντανά για ένα βράδυ στην 3ης Σεπτεμβρίου.
|
6 σχόλια:
όμορφο να ταξιδεύεις. στις εποχές. στον χρόνο. σε πολιτισμούς άλλους.
καλή σου μέρα!
και ειδικά αν έχεις καλό ξεναγό.
καλημέρα.
Μια θλίψη έχει το βλέμα της Ιουστίνης, ίσως γιατί ενώ αυτή κρατιέται μιά χαρα στις μέσα σελίδες της τριλογίας, και ζει αναμεσα στα ονειρά μας, αυτά που περιγράφεις χάνονται, εξατμίζονται απο τις νέες ανάγκες του καιρού η το χειρότερο, κρύβονται στα νέα γκέτο του Κεραμεικού και του Μεταξουργείου...
να πω κάτι ευτελές;
πείνασα με την πρώτη παράγραφο...
Ωραίο ακούγεται. Το Αλεξανδρινό Κουαρτέτο είναι ένα βιβλίο που θέλω να διαβάσω εδώ και χρόνια, αλλά ακόμα δεν τα έχω καταφέρει.
Ο Λώρενς Ντάρελ με μάγεψε όταν πρωτοδιάβασα το Αλεξανδρινό Κουαρτέτο.
Θα θελα να ήμουν εκεί εκείνη τη βραδιά,να ακούσω για τον Καβάφη.
Και...το κύμινο είναι το αγαπημένο μου μπαχαρικό μαζί με το κάρυ.
Δημοσίευση σχολίου