Σήμερα έχω κολλήσει μ'ένα κομμάτι πολύ ιδιαίτερο συνθετικά και με έναν ιδιαίτερο εκτελεστή, τον Radu Marian.
O Ρουμάνος Radu Marian είναι ένας male soprano, o οποίος συγκεκριμένα πράγματι διαφέρει από πολλούς κόντρα-τενόρους,που αν δεν τον ξέρεις από πριν μπορείς να πεις ότι τραγουδά ένα δεκάχρονο αγόρι ή κορίτσι, δεν μπορείς να προσδιορίσεις.
Κυριακή 22 Φεβρουαρίου 2009
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
8 σχόλια:
Σου 'χω πει ότι πρέπει να κάνεις περισσότερη παρέα με τον Mahler..και μόνο..Καληνύχτες περιπαικτικές..
δε με θέλει στη παρέα του κλαψ!
γιατί ακούει μόνο Βάγκνερ ενώ εγώ είμαι του μπελκάντου :))
εμείς πότε θα λιλιπουπολιτιστούμε?
καληνύχτες πολλές.
Δεν ειναι αγόρι, ουτε κορίτσι είναι το αφυλο ξωτικό που τραγουδα τον οργασμο της φυσης μιαν ανοιξη που θα μπορούσε να ήταν κι η φετεινή
Πίσω απο αυτό είναι η λαική σιωπηλή ομολογία του Διαφωτισμού για το...φύλο της Τεχνης ,ταυτόχρονα με την εμμονή του καθολικισμού για την αγνότητα
Ωραιο να εισαι ετοιμος για δυνατα και ανεξέλεγκτα αισθήματα , ερήμην της συγκυρίας και των επιταγών της τρέχουσας ηθικής
Μόνο που η μοναξιά του ύστερα πονάει πιό πολύ
@aishtimatiki ilikia
ωραία εικόνα για το ξωτικό/
την εμμονή του Καθολικισμού για την αγνότητα τη γνωρίζω (εξ'ου και η καταγωγή των αυθεντικών καστράτι)αλλά τη λαϊκή σιωπηλή ομολογία του Διαφωτισμού που αναφέρεις δεν την είχα σκεφτεί.Αν γουστάρεις θα θελα να μου εξηγήσεις.
@aisthimatiki ilikia
μήπως η μοναξιά έρχεται γιατί βγαίνεις από τον κύκλο?και αν έξω από αυτόν βρίσκονται και άλλοι με τους οποίους μπορείς να φτιάξεις έναν άλλο κύκλο, που να αλληπεριχωρείται στον προηγούμενο?
τον γνώριζα ως όνομα και μόνο.Θα κάνω μια τολμηρή παρατήρηση.Μπορεί να κάνω και λάθος αλλά η φωνή του στ αυτιά μου,μού έφερε αμέσως τη φωνή της Δήμητρας Γαλάνη!Μου άρεσε.
Λοιπόν,λοιπόν!Ξέρω,θα γελάσετε μαζί μου,έκανα γκάφα!Έβαλα να παίζει το κομμάτι αλλά ταυτόχρονα έπαιζε και άλλο κομμάτι και ω του θαύματος! - ήταν πράγματι η Γαλάνη!
Χα,χα,σε καλό μου!Είπα κι εγώ!Τόσο μέσα έπεσα;!
χαχαχαχα!!!
τέλειο!!!
Δημοσίευση σχολίου