live leaves

μ'αρέσει η βροχή

-δε λέω καλό το καλοκαίρι αλλά η βροχή έχει άλλη μαγεία-

κάποιες στιγμές εγωϊστικά σκέφτομαι πως ο ουρανός με συμπονά και κλαίει μαζί μου

και 'χω παρέα τόσα αστέρια και δάκρυα μετεωρίτες

να κλαίμε μαζί.

που ήταν τόσο καιρό αυτό το χωματένιο άρωμα

που τώρα αναδύεται με την πρώτη σταγόνα της βροχής?

την άνοιξη με εξιτάρει η μυρωδιά του σπέρματος των δέντρων,

τώρα το κρυμμένο φύτρο και το σάπιο φύλλο που το σκεπάζει.

για τους χριστιανούς σ'αυτήν την εποχή άρχιζε ο χρόνος,

φαίνεται για τους πιστούς με το σάπισμα του σπόρου

αρχίζει ο δρόμος προς την απλότητα.