boheme στη λυρική

Στις 10 του μηνός ανεβαίνει πάλι η περσινή παραγωγή των boheme σε σκηνοθεσία

Graham Vick.

(αποσπάσματα από τη lucia di lammermoor σε σκηνοθεσία Graham Vick στο San Francisco με την Natalie Dessay)

Aυτή τη φορά στη δεύτερη διανομή ένας τενόρος ο βραζιλιάνος Atalla Ayan(συριακής καταγωγής εξου και το Atalla), τον οποίο θεωρώ αξιόλογο και είναι ακόμη πολύ νέος.

(εδώ στο no puede ser)

(και εδώ ένα από τα αγαπημένα μου σημεία της όπερας με τη Maria Callas και τον Giuseppe di Stefano)

sono andati-act 4

Έκθεση για τα εκατό χρόνια από τη γέννηση του Καρόλου Κουν.

Είναι πολύ ενδιαφέρουσα η έκθεση, που γίνεται αυτές τις μέρες στο μουσείο Μπενάκη της οδού Πειραιώς για τα εκατό χρόνια από τη γέννηση του Καρόλου Κουν.

Η έκθεση διοργανώνεται με αφορμή τη συμπλήρωση εκατό χρόνων από τη γέννηση του Καρόλου Κουν και έχει στόχο να παρουσιάσει τη δημιουργική του πορεία, τις αισθητικές του επιλογές, αλλά και τις επιρροές που δέχτηκε από άλλους Έλληνες και ξένους καλλιτέχνες. Περιλαμβάνει κοστούμια και σκηνικά αντικείμενα, μακέτες σκηνικών και κοστουμιών των σπουδαιοτέρων Ελλήνων σκηνογράφων και ενδυματολόγων που εργάστηκαν για το Θέατρο Τέχνης, καθώς και πλούσιο φωτογραφικό υλικό.Μέσα από το σύνολο των εκθεμάτων καταγράφεται το έργο του μεγάλου Έλληνα σκηνοθέτη, από τις πρώτες παραστάσεις του Θεάτρου Τέχνης στο θέατρο Αλίκης, το 1942, έως την τελευταία του στο υπόγειο του Ορφέα, το 1987. Παράλληλα, δίνεται η ευκαιρία να αναδειχθεί το μέγεθος της προσφοράς του μέσω του εύρους των συνεργασιών του Θεάτρου Τέχνης με το σύνολο σχεδόν του μεταπολεμικού ελληνικού θεάτρου.

(Στο πλαίσιο της έκθεσης αυτής τη Δευτέρα 29/09 τις 20:30 στο αμφιθέατρο του Μουσείου Μπενάκη ο Φίλιππος Τσαλαχούρης και μιά ομάδα νέων ηθοποιών αποφοίτων της δραματικής σχολής του Θεάτρου Τέχνης παρουσιάζουν χορικά και τραγούδια από τους Βατράχους του Αριστοφάνη, παράσταση που σκηνοθέτησε ο Κάρολος Κουν σε μουσική Γιάννη Χρήστου το 1966).

Διάρκεια
25/09/2008 - 16/11/2008

ΜΟΝΟΓΡΑΜΜΑ-ΚΑΡΟΛΟΣ ΚΟΥΝ-Α' ΜΕΡΟΣ

ΜΟΝΟΓΡΑΜΜΑ-ΚΑΡΟΛΟΣ ΚΟΥΝ-Β' ΜΕΡΟΣ

monika-over the hill

ένα πολύ ωραίο κομμάτι από μία ανερχόμενη ιδιαίτερη ελληνική γυναικεία φωνή.

Why?
Tell me, why?
You don't call me anymore
Don't you want me anymore?

Black
It's all black
It's the colour of my heart
It's the colour of my eyes

But I'm here
Yes I'm here
Everybody seems to mean so much
Everybody seems to think I'm fine

Late
It's too late
I am punishing myself
By admitting it's too late

Laugh
You may laugh
You can laugh at me for days
You may spit me if you want

But I'm here
I'm still here
Everybody seems to mean so much
Everybody seems to think I'm fine

Look at me
There were more to see
There were more to be proud of...

νέα γνωριμία

νέοι αναστεναγμοί

νέα αγωνία

νέος έρωτας?

άραγες θ'αντέξει?

δεν έχω κουράγιο για άλλο delete στο σκληρό μου.

Έκθεση TOULOUSE-LAUTREC

Μία έκθεση που θα πρότεινα είναι και αυτή για τον Toulouse-Lautrec στο μουσείο Ηρακλειδών στην Ηρακλειδών(κάθετη στη Αποστόλου Παύλου, στο δρομάκι με τις καφετέριες). Αφορμή να τη δώ ήταν το σημερινό βράδυ με πιάνο και φωνή σ'αυτό το χώρο με μουσική του Eric Satie.

Με αφορμή την αυξημένη ζήτηση που έχει σημειωθεί από πλευράς επισκεπτών, καθώς και την απόκτηση 17 σημαντικών νέων έργων, το Μουσείο Ηρακλειδών αποφάσισε να παρατείνει την έκθεση "Ο TOULOUSE-LAUTREC ΚΑΙ Η BELLE EPOQUE ΣΤΟ ΠΑΡΙΣΙ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΘΗΝΑ" από 6 Μαϊου έως 5 Οκτωβρίου 2008
Με επίκεντρο μια σπάνια ενότητα περίπου 100 πρωτότυπων έργων του Henri de Toulouse-Lautrec επί χάρτου, οι διοργανωτές της έκθεσης αποπειρώνται την τοποθέτηση των έργων αυτών στο ιστορικό, το κοινωνικό-καλλιτεχνικό αλλά και το αισθητικό πλαίσιο της εποχής τους (περ. 1880-αρχές 20ου αιώνα). Ταυτόχρονα, επιχειρείται μια συνοπτική προσέγγιση στις κρατούσες ιστορικές και καλλιτεχνικές συνθήκες της αστικής Αθήνας της ίδιας εποχής, με στόχο να καταδειχτούν οι επιδράσεις της Γαλλικής Belle Epoque στον αθηναϊκό κοινωνικό και καλλιτεχνικό βίο και να εντοπιστούν κάποιες εμφανείς αντιστοιχίες. Στα νέα εκθέματα του Μουσείου, μεταξύ άλλων, συμπεριλαμβάνονται οι αφίσες

“Babylone d’Allemagne” (1894)

“May Belfort” (1895)

“Divan Japonais” (1893)

που χαρακτηρίζονται όχι μόνο για την σπανιότητά τους, αλλά και για τη ζωντάνια και τη φωτεινότητα των χρωμάτων τους.

Τα πρωτότυπα έργα του Lautrec που παρουσιάζονται στην έκθεση (διαφημιστικές αφίσες, χαρακτικά και σχέδια) αντλούν τη θεματολογία τους από την Παρισινή καθημερινότητα και ψυχαγωγία. Διαφημίσεις νυχτερινών κέντρων ή εντύπων, που αποτελούν ορισμένες από τις γνωστότερες συνθέσεις του μεγάλου Γάλλου καλλιτέχνη, συνυπάρχουν με πορτρέτα γνωστών ηθοποιών και τραγουδιστών της εποχής του, καθώς και σκίτσα και καρικατούρες. Τα έργα του Lautrec πλαισιώνονται από επιλεγμένα γαλλικά λογοτεχνικά χωρία, φωτογραφίες και άλλα πραγματολογικά στοιχεία που επιχειρούν να βοηθήσουν το θεατή να κατανοήσει με καλύτερο τρόπο την ατμόσφαιρα της εποχής.

Δευτέρα: κλειστά, Τρίτη-Σάββατο: 13:00-21:00 Κυριακή: 11:00-19:00

Gymnopedie No1-Eric Satie

Tα μαθητικά τα χρόνια...

Γειά σας και καλό φθινόπωρο τώρα πια. Άρχισαν οι βροχές και τα κρύα,άρχισαν και τα σχολεία. Βέβαια πάνε χρόνια από τότε που πήγαινα σχολείο αλλά κάποια πράγματα δεν τα ξεχνάς ποτέ, ειδικά αν βρεθείς μαζί με παλιούς συμμαθητές. Καζούρες σε καθηγητές, κοπάνες, τα πρώτα καρδιοχτύπια, εξετάσεις, μουσική και βόλτες στα κλαμπ της περιοχής.
Έτσι λοιπόν σκέφτηκα να γράψω τρεις ζαβολιές από τα μαθητικά μου χρόνια και καλώ σ'αυτό το παιχνίδι τον,Celsius, τον Mahler, το Profylaktiko και τις Skyles tis lyssas και όποιος άλλος θέλει.
Απλά καλώ να θυμηθείτε τρεις σκανδαλιές από τα μαθητικά χρόνια, ό,τι και να'ναι, που θα τις θυμάστε για πολλά χρόνια ακόμα.

Αν και ήμουν ήσυχο παιδάκι σαν μαθητούδι και λιγάκι στον κόσμο μου θυμάμαι
α)τις κοπάνες στη δευτέρα και τρίτη λυκείου, τις πρώτες ώρες, όπου πηγαίναμε στον Υδροχόο, μιά παραλιακή καφετέρια, γύρω στα 500 μέτρα από το λύκειο. Ήταν από τις πιό ωραίες στιγμές, που μαζευόμασταν η παρέα και χαζολογούσαμε (με τη τσίμπλα στο μάτι, γιατί από τότε δεν άντεχα το πρωϊνό ξύπνημα).
β) στο γυμνάσιο είχαμε μια σόμπα πετρελαίου(η παιδεία από τότε είχε αποροφήσει όλα τα κονδύλια του κράτους)όπου εγώ και ο κολλητός μου, που καθόμασταν μπροστά απ'αυτήν αφήναμε με τρόπο πάνω της σε κρυφά σημεία, κατά τη διάρκεια του μαθήματος, τσίχλες ,γομολάστιχες, με αποτέλεσμα να βγαίνει μία μπόχα, που μόνο μάθημα δεν μπορούσες να κάνεις.
γ)σαν καλό παιδί και γω έκανα σκονάκια και θυμάμαι σ'ένα μάθημα ,όπου είχαμε καταλάβει πως θα έμπαινε πρόχειρο διαγώνισμα είχαμε τα σκονάκια κάτω από το θρανίο. Είχε χωρίσει όμως ο καθηγητής τις σειρές σε Α, Β με αποτέλεσμα να μπερδέψουμε τα σκονάκια εγώ και ο κολλητός μου και τα βούρλα αντί να αντιγράψουμε σε μικρά χαρτάκια, είχαμε απλά σκίσει τις σελίδες του βιβλίου. Τα χαρτιά μπερδεύτηκαν,έπεσαν κάτω, τα είδε ο καθηγητής και η συνέχεια γνωστή.

Καλό φθινόπωρο

Η θάλασσα

Η θάλασσα είναι σαν τον έρωτα:

μπαίνεις και δεν ξέρεις αν θα βγεις.

Πόσοι δεν έφαγαν τα νιάτα τους –

μοιραίες βουτιές, θανατερές καταδύσεις,

γράμπες, πηγάδια, βράχια αθέατα,

ρουφήχτρες, καρχαρίες, μέδουσες.

Αλίμονο αν κόψουμε τα μπάνια

Μόνο και μόνο γιατί πνίγηκαν πεντέξι.

Αλίμονο αν προδώσουμε τη θάλασσα

Γιατί έχει τρόπους να μας καταπίνει.

Η θάλασσα είναι σαν τον έρωτα:

χίλιοι τη χαίρονται – ένας την πληρώνει.

(Ντίνος Χριστιανόπουλος-1962)

όχι μαζί-αρβανιτάκη

μείνε κοντά μου-αρβανιτάκη

(σε ποίηση ενός άλλου θεσσαλονικιού του Γιώργου Ιωάννου)

Η αγία των τραγουδιστών.

Τριανταένα χρόνια πέρασαν από το θάνατο της Κάλλας και αυτή η μέρα πάει να γίνει επέτειος μνήμης για πολλούς τραγουδιστές,οπερόφιλους, μελομανείς αλλά και θαυμαστές ή λάτρεις της τέχνης (ή και της ζωής) της Κάλλας.
Συνήθως άγιος είναι αυτός που όχι αναγκαστικά κάνει θαύματα εν ζωή ή μετά θάνατον, αλλά κυρίως αυτός, που στη συνείδηση του λαού είναι φορέας μιας αλήθειας αυτού αλλά και πάνω και πέραν αυτού του κόσμου.
Η Κάλλας παίρνει θέση σε όλων και περισσότερων τη συνείδηση μέρα με τη μέρα σαν το φορέα μιας αλήθειας, που μόνο η τέχνη, η μουσική και η φωνή,μπορεί και πραγματώνει τόσο καλά.
Δεν θα μιλήσω για είδωλο, η θεά, η diva,η αυθεντία και ούτε βέβαια αυθαίρετα θα την αποκαλέσω αγία. Αυτό που θα ήθελα να πω είναι πως κάποιοι άνθρωποι (ας περιοριστώ εδώ σ'αυτού του είδους τους καλλιτέχνες),με το έργο τους μας υπενθυμίζουν αυτό που είμαστε πραγματικά.Μας υπενθυμίζουν πως είμαστε πλάσματα γήϊνα με αισθήματα και πάθη και πως το θέατρο γιαυτό ήρθε στη ζωή των ανθρώπων, ακριβώς για να μεταμορφώσει αυτά τα πάθη σε δύναμη, σε ομορφιά, σε αλήθεια.
Μας μεταδίδουν με ηχητικά κυρίως κύματα, ένα σώμα που πάλλεται από συγκίνηση και είναι ελεύθερο να εκφράζει όλα τα αισθήματα, με τέτοιο τρόπο,που στους ακροατές,θεατές-δέκτες προκαλεί το κλικ και κάτι γίνεται.
Με όχημα τη φωνή, αναφαίρετο προσόν κάθε ανθρώπου, για να εξ-αγγέλει την μετοχή του στην αλήθεια της ζωής.
Με το τραγούδι, λειτουργία ανθρώπινη και θεϊκή,που χρωματίζει το χρόνο και τα βάσανα του ανθρώπου.
Όταν ακούω το κοινό στις ηχογραφήσεις να ουρλιάζει, να χειροκροτεί με χέρια και με πόδια και να φωνάζει: "divina" "maria" είναι σαν να λέει:
"Μαρία, πες εσύ αυτά που δεν μπορώ να πω εγώ, ζήσε το όνειρο, που δεν ζω εγώ, νιώσε αυτά που δεν μπορώ να νιώσω εγώ, είσαι αυτό που δεν είμαι ακόμα εγώ"(και δεν εννοώ βέβαια μια πριμαντόννα της όπερας!)
Ο καλλιτέχνης διδάσκει ήθος και γούστο. Και πιστεύω πως δε χρειάζεται να έχει κανείς καλλιέργεια πανεπιστημιακή ή από την οικογένεια του, για να συλλάβει την αλήθεια του λόγου όταν τραγουδιέται σωστά. Απλά μαθαίνει να ακούει έναν άλλον ήχο και να μαθαίνει σε ένα άλλο γούστο,πράγμα που γίνεται πολλές φορές κατάρα γιατί επέρχεται μοιραία και η σύγκριση.

Μια άρια που θεωρώ ως θέατρο της φωνής είναι και η επόμενη. Από τον Werther του Massenet.

Maria Callas-"Werther! Qui m'aurait dit"

CHARLOTTE

Werther... Werther...

Qui m'aurait dit la place que dans mon coeur il occupe aujourd'hui?

Depuis qu'il est parti, malgre moi, tout me lasse!

Et mon ame est pleine de lui!

Ces lettres! ces lettres!Ah! je les relis sans cesse...

Avec quel charme... mais aussi quelle tristesse!

Je devrais les detruire... je ne puis!

"Je vous ecris de ma petite chambre:

au ciel gris et lourd de Decembre pese sur moi comme un linceul,

Et je suis seul! seul! toujours seul!"

Ah! personne aupres de lui! pas un seul temoignage de tendresse ou meme de pitie!

Dieu! comment m'est venu ce triste courage, d'ordonner cet exil et cet isolement?

"Des cris joyeux d'enfants montent sous ma fenetre,

Des cris d'enfants! Et je pense a ce temps si doux.

Ou tous vos chers petits jouaient autour de nous!Ils m'oublieront peut-etre?"

Non, Werther, dans leur souvenir votre image reste vivante...

et quand vous reviendrez... mais doit-il revenir?

Ah! ce dernier billet me glace et m'epouvante!

"Tu m'as dit: a Noel, et j'ai crie: jamais!

On va bientot connaitre qui de nous disait vrai!

Mais si je ne dois reparaitre au jour fixe,

devant toi, ne m'accuse pas, pleure-moi!"

"Ne m'accuse pas, pleure-moi!"

"Oui, de ces yeux si pleins de charmes, ces lignes...

tu les reliras, tu les mouilleras de tes larmes...

O Charlotte, et tu fremiras!"

...tu fremiras! tu fremiras!

Συνέντευξη του Μάνου Χατζιδάκι για την τέχνη και τον καλλιτέχνη.

Τις προάλλες έπεσε στα χέρια μου ένα ηχητικό ντοκουμέντο από μία συνέντευξη του Μάνου Χατζιδάκι στο Τρίτο Πρόγραμμα.
Είναι ενδιαφέρον να ακούσει κανείς τις απόψεις του για την τέχνη και ιδιαιτέρως τη μουσική και για το πρόσωπο του καλλιτέχνη και το ρόλο του στην κοινωνία.

Συνέντευξη του Μάνου Χατζιδάκι στο Τρίτο Πρόγραμμα.

Επιθυμίες

Σάν σώματα ωραία νεκρών πού δέν εγέρασαν

καί τάκλεισαν, μέ δάκρυα, σέ μαυσωλείο λαμπρό,

μέ ρόδα στό κεφάλι καί στά πόδια γιασεμιά-

έτσ' η επιθυμίες μοιάζουν πού επέρασαν

χωρίς νά εκπληρωθούν΄ χωρίς ν'αξιωθεί καμιά

της υδονής μιά νύχτα, ή ένα πρωϊ της φεγγερό.

(Κ.Π.Καβάφης)

Η Έλλη Λαμπέτη διαβάζει τις Επιθυμίες

cry boy

η νύχτα έπεσε

τα κάστρα πέσανε

κι ο βασιλιάς στέκει γυμνός.

*

τ'αγόρι στέκεται

το χέρι έπιασε

και χαμογέλασε στο βασιλιά

*

τ'αστέρια του 'δειξε

ο δρόμος φάνηκε

ίσια εμπρός

*

"πάρε το δρόμο σου

και μην κοιτάξεις πίσω ξανά"

*

"μόνο αγάπα με

και πάντα σκέψου με

όταν χαθείς"

*

"όλα τ'αστέρια μου

θα σου φωτίζουνε

τα μονοπάτια σου

με μιαν ευχή"

*

don't cry boy

cry

smalltown boy-bronski beat

Get this widget Track details eSnips Social DNA

Πολύ όπερα φέτος βρε παιδί μου.

Η φετινή χρόνια κρύβει πολλές εκπλήξεις στο χώρο της όπερας. Συμπαραγωγές της λυρικής με διάσημα θέατρα του εξωτερικού, ρεσιτάλ σύγχρονων αστέρων, νέες παραγωγές και παγκόσμιες πρώτες.Θαϊδα στο Μέγαρο και ρεσιτάλ των Rolando Villazon και Jonas Kaufman.



Καταρχάς πολύ συνοπτικά το πρόγραμμα της Εθνικής Λυρικής Σκηνής για την περίοδο 2008-2009

• Bohème, Puccini 10,12,14,16,18,21 Oκτωβρίου 2008
• Anna Bolena, Donizetti 17,19,22 Οκτωβρίου 2008
• Eine florentinische Tragoedie, Zemlinsky-Gianni Schicchi, Puccini 23,25,26,28,29,30 Nοεμβρίου 2008
• Rigoletto, Verdi 19,20,21,23,26,27,28,30 Δεκεμβρίου 2008 & 2,3,4,6 Ιανουαρίου 2009
• Tannhauser , Wagner 24,27,30 Ιανουαρίου & 1 Φεβρουαρίου 2009
• Rusalka, Dvorak 6,7,8,13,14,15 Μαρτίου 2009
• Pagliacci, Leoncavallo & Rita, Donizetti 20,22,24 Μαρτίου 2009
• Συρανό & Ρωξάνη, Ξαρχάκος 5,7,8,10,11 Απριλίου 2009
• I puritani, Bellini 24,26,28,30 Απριλίου 2009
• Aida, Verdi Φεστιβάλ Αθηνών

Το μηδέν

Έρχεται ώρα που σκέφτεσαι και επιθυμείς έντονα (και χωρίς να το πολυκαταλαβαίνεις)ότι χρειάζεται να ξεκινήσεις από το μηδέν κάποια πράγματα πάλι ξανά και ξανά και να απαλλαχθείς από το βάρος όλων των χρόνων, που πέρασαν.Να ξαναγεννηθεί μιά φρέσκια ματιά στα πράγματα και να ξαναζήσεις ένα παλι-εφηβισμό (αν μου επιτρέπεται ο όρος),για να συνεχίσεις το υπόλοιπο της ζωής σου.
Ο Πίτερ Ουστίνοφ είχε πει κάποτε περίπου αυτό:"ο άνθρωπος στα πρώτα και στα τελευταία χρόνια της ζωής του (παιδί δηλαδή και γέρος) βρίσκεται κοντά στο μυστήριο της ζωής".
Εμείς που απέχουμε από τα αθώα νιάτα και τα σοφά (αν είναι πάντα)γεράματα, πως θα γίνει να αποκτήσουμε ξανά την αίσθηση του μυστηρίου της ζωής,που τρέχουμε συνεχώς και δε φτάνουμε και τίποτε δε μένει μέσα μας?

Το μηδέν-Aρβανιτάκη

Primo Uomo

Από σήμερα θα λειτουργεί ένα δεύτερο παράλληλο ιστολόγιο το Primo Uomo με θεματικό χαρακτήρα καθαρά οπερατικό.

Για τη μαγεία της όπερας,

την τέχνη του τραγουδιού,

αφιερώματα σε παλιούς και σύγχρονους τραγουδιστές

και ενημέρωση για τα λυρικά δρώμενα στην Ελλάδα και όχι μόνο.